"بیانی زیبا از (خسرو گلسرخی)"

 "یک با یک برابر نیست." 



 یک اگر با یک برابر بود:

معلم پای تخته داد می زد
صورتش از خشم گلگون بود
و دستانش به زیر پوششی از گرد پنهان بود
ولی آخر کلاسی ها
لواشک بین خود تقسیم می کردند
و آن یکی در گوشه ای دیگر "جوانان" را ورق می زد
برای اینکه بی خود های و هو می کرد و با آن شور بی پایان
تساوی های جبری را نشان می داد
با خطی خوانا بر روی تخته ای کز ظلمتی تاریک
غمگین بود
تساوی را چنین نوشت ٬ یک با یک برابر است .
از میان جمع شاگردان یکی برخاست
همیشه یک نفر باید به پا خیزد ...
به آرامی سخن سر داد :
تساوی اشتباهی فاحش و محض است
نگاه بچه ها ناگه به یک سو خیره گشت
و معلم مات بر جا ماند
و او پرسید :اگر یک فرد انسان ٬ واحد یک بود
آیا باز یک با یک برابر بود ؟
سکوت مدهشی بود و سئوالی سخت
معلم خشمگین فریاد زد : آری برابر بود
و او با پوزخندی گفت :
اگر یک فرد انسان واحد یک بود
آنکه زور و زر به دامن داشت بالا بود و آنکه
قلبی پاکی و دستی فاقد زر داشت پایین بود
اگر یک فرد انسان واحد یک بود
آنکه صورت نقره گون ٬ چون قرص مه می داشت بالا بود
وان سیه چرده که می نامید پایین بود
اگر یک فرد انسان واحد یک بود
این تساوی زیر و رو می شد
حال می پرسم یک اگر با یک برابر بود
نان و مال مفت خواران از کجا آماده می گردید ؟
یا چه کس دیوار چین ها را بنا می کرد ؟
یک اگر با یک برابر بود
پس که پشتش زیر بار فقر خم می شد ؟
یا که زیر شلاق در می گشت
یک اگر با یک برابر بود
پس چه کس آزادگان را در قفس می کرد ؟
معلم ناله آسا گفت : بچه ها در جزوه های خویش بنویسید:

"یک با یک برابر نیست."

به همه آن چیزها که حس می کنی،

به همه آن چیزها که احساسشان می کنی کمترین اهمیتی نده!

گفته است بدون تو نمی تواند زندگی کند

اما بیاندیش که در دیدار دوباره تو را به جا خواهد آورد؟؟؟

لطفی در حقم کن و خیلی زیاد دوستم نداشته باش...!

از آخرین باری که دوستم داشتند به بعد حتی کمترین محبتی ندیدم!

"برتولت برشت"

سلام به دوستای گلم....به خوشگلا

الان که آپ میکنم اصلا حال خوبی ندارم یجورایی معدم بهم ریخته

گفتم بیام شاید بهتر شم

خلاصه بگذریم

این روزا دوستای زیادی پیدا کردم توی وب

شادی جون

آبجی معصومه

آبجی مریم

آبجی سمیرا

و داداشا....قبلا اینجا عکسشون بود

اما بدلیل گیر دادن آقاییمونحذفشون کردم

البته بگما آبجی گل گلابم فاطمه جون یکی از دوستای قدیمه

که خیلی بهم لطف داره

خب اینم از دوستامون دیدینشون.خوشگلن

خب خودمم که دیدینههههه

خوشگلم

خب دیدین چقد عکس براتون گذاشتم.

فکر میکردین عکساتونو داشته باشم

خب من دیگه برم عزیزای دل خواهر

احساس میکنم حالمم بهتره

خب تا آپ بعدی بای البته اگه زنده موندیم

هر چه این احساس را در انزوا پنهان کند

می تواند از خودش تا کی مرا پنهان کند؟

عشق، قابیل است؛ قابیلی که سرگردان هنوز
کشته خود را نمی داند کجا پنهان کند!

در خودش، من را فرو خورده ست، می خواهد چه قدر
ماه را بیهوده پشت ابرها پنهان کند؟!

هرچه فریاد است از چشمان او خواهم شنید!
هر چه را او سعی دارد بی صدا پنهان کند...

آه!، مردی که دلش از سینه اش بیرون زده ست
حرف هایش را، نگاهش را، چرا پنهان کند؟!!

خسته هرگز نیستم، بگذار بعد از سال ها
باز من پیدا شوم، باز او مرا پنهان کند...

سلام به شما دوست جونیای خوبم

امیدوارم خوب خوب باشینخب بگذریم

چه خبرا...؟

من به تازگی دوباره به فکر جون دادن این

وبلاگ افتادم پاک از یاد برده بودمش

دوستای بی معرفت رو هم شوتیدم

آخه درسته من نبودم

اما نیومدن بپرسن من زنده ام

یا مرده.

ولی بگما داداش مسی و آیدا جون و فاطمه جون

همیشه به فکرم بودن

این سه تا رو میگم

البته جاش خالی نمونه ها زورو هم اومد

خلاصه دوست جونیا اینجوریا

ولی ازین به بعد میخوام همیشه

با حضورم خوشحالتون کنم

شاید اصلا براتون مهم نیس

اما من هستم

خب بسه

من دیگه برم چقد حرف زدم

راستی بگین از شعرم خوشتون اومد یا نه؟

آها یه چیز دیه بگم باشه؟

تروخدا این شکلکرو

کدومتون بودین اعتراف کنین

خب من دیگه برم

بای

سلام سلام

امشب اومدم تا آدرس وبلاگ منو عشقم رو براتون بزارم...

اونایی که به اینجا سر میزنن اگه دوس دارن به اون وب ما بیان

www.leylie2.blogfa.com

مراقب خودتون باشین....